Tapijt Risico Analyse

Op safari heb je oog voor alles. Omdat het er thuis niet is, of omdat je er bedrijfsblind voor bent geworden. Survivalgids Jan Snijder neemt je mee op Safety Safari en werpt een frisse blik achter poorten en hekken.

Ik werd onlangs gebeld door een tapijtbedrijf. Of ik – als geregistreerd kerndeskundige - een Taak Risico Analyse die ze zelf hadden gemaakt, wilde beoordelen. Nou ben ik ook de beroerdste niet en bovendien beschouw ik het als onderdeel van m’n werk, dus hoorde ik mezelf monter zeggen: ‘stuur maar door die TRA, die Tapijt Rol Analyse’. Vijf minuten later had ik een kort en bondig verslagje - een Taak Risico A4 – in mijn mailbox. Ondanks de beperkte omvang zette het me behoorlijk aan het denken. Of juist daardoor wellicht. Want wat was er aan de hand?

Norm(aal)
Het bedrijf wilde – heel snel, of eigenlijk direct – een tapijt op de vierde etage van een pand gaan leggen. Het betreft een gebouw zonder lift dus alles moet over de trap omhoog, zo redeneerde men. Het tapijt is 10 meter lang en 3 meter breed. Het weegt 3.5 kilo per vierkante meter, dus dat komt op zo’n 105 kilo voor het gehele ding. Het bedrijf stelde in de TRA voor om dat pakket door twee man omhoog te laten tillen. Of ik daar mijn zegen aan wilde geven. Dat is op zich al een interessant gegeven in ons vak: laat je je misbruiken als oogdichtknijper? Want met twee personen meer dan honderd kilo tillen is volgens de norm niet toegestaan. Die gaat uit van 23 kilo als maximaal toelaatbaar te tillen gewicht door één persoon. Tilt een werknemer meer dan is er kans op gezondheidsschade. De werkgever kan daarvoor aansprakelijk worden gesteld.

Probleem opknippen
Arbotechnisch gezien is de oplossing voor dit fysieke overbelastingsvraagstukje natuurlijk heel simpel. Gewoon een kwestie van een bronmaatregel. In dit geval is het tapijt de bron, dus knippen we het probleem op: maak er tegels van.

Toch maar even bellen met het bedrijf want zij hadden zelf – als veeltiller en vervoerder – hier vast en zeker ook aan gedacht. Maar waarom staat het dan niet in hun TRA?

Ja, die tilnorm kenden ze inderdaad, maar het punt was dat de klant een naadloos tapijt wil.

‘Okay, dan hijs je het gevaarte naar binnen’, opperde ik.

‘Er is geen hijsbalk’, zei de tapijtbaas.

‘Dan huur je een kraan’, antwoordde ik.

‘Dat is te duur’, weerlegde de vloerman.

‘Dan til je met vijf man, want dan zit je onder de 23 kilo per persoon’, probeerde ik.

(Teamtillen dus. Hoewel dat ook niet zonder risico’s is. Als de lengtes van de personen te veel verschillen, krijgen sommigen veel meer last dan anderen.)

‘Dat is ook te duur’, bromde de kledenkoning.

‘Nou dan heb je de prijs van mijn TRA-beoordeling nog niet gehoord’, gromde ik terug.

Totaal Rare Analyse
Het was een raar gesprek en een rare TRA.
Want dat tillen van het tapijt door twee personen niet gezond was, dat wist de tapijtengoeroe natuurlijk ook dondersgoed. Toch wilde hij geen alternatieve oplossing. Niks geen out of the box- of bron- of om- denken. Hij wilde zwart op wit dat de situatie weliswaar onverantwoord was maar ook onontkoombaar. Kortom: hij wilde maar één ding en dat was mijn zegen voor zijn TRA.

Maar voor een zegen moet je niet bij mij zijn, maar bij de paus. En als je geen gezonde veranderingen maar alleen tapijt wil uitrollen dan kun je dat als kleedknaller beter zelf doen.

Jan Snijder, survivalgids - veiligheidskundige – arbeidshygiënist