broekbespreking

Op safari heb je oog voor alles. Omdat het er thuis niet is, of omdat je er bedrijfsblind voor bent geworden. Survivalgids Jan Snijder neemt je mee op Safety Safari en werpt een frisse blik achter poorten en hekken.

Kunnen bouwers goed bouwen? Laat ik het zo zeggen….: als mijn huis zou zijn neergezet als deze steiger, dan was ik al jaren dakloos. Er zitten geen diagonalen in waardoor het ding instabiel is. Dus vroeg of laat stort het in. En dat gebeurt dan ook vaak. Er vallen (letterlijk) jaarlijks vele gewonden en zelfs doden door dit soort meeneemsteigers.
Net als de installateur op de foto heeft zo ongeveer iedere afbouwer, van stucadoor tot schilder, een meeneemsteiger die in, op of achter de auto of het busje past. Superhandig.

Maar wat niet zo handig is: het ding is zelden in goede conditie, wordt bijna nooit goed gebruikt en al helemaal nooit goed in elkaar gezet.

Ik denk dat dit soort kleine steigers voor velen een tangram-puzzel is. U weet wel: zeven stukjes die tezamen een vierkant vormen. Als je een stukje overhoudt, klopt de puzzel niet. Dat gebeurt vooral veel met gehuurde steigers. De gebruiker kent de puzzel niet, leest de manual niet, houdt onderdelen over, maar gaat toch aan het werk. Want de klus moet geklaard.

Zeg eens A-blad
Om veiliger te steigeren brachten Arbouw en Volandis januari 2017 het A-blad Rolsteigers uit. Eén van de regels uit het A-blad is dat op- en afbouwen van de steiger moet gebeuren vanachter heuprandbeveiliging. De installateur op de foto werkt zonder bovenste juk, lees heuprandbeveiliging. Laat staan dat hij de steiger heeft opgebouwd vanachter zo’n beveiliging. Het is een mooie regel in een mooie richtlijn. Maar hoe bereik je dit soort zzp’ers en superkleine afwerkbedrijfjes ermee? Hoe krijg je die mannen zo ver dat ze de tangram-puzzel goed oplossen? Om te beginnen zou het geen puzzel moeten zijn. Het A-blad schrijft dan ook, zeer terecht, voor dat de nieuwe generatie steigers intrinsiek veilig moet zijn. Je kunt dan geen diagonalen, koppelingen of andere stukken overhouden. Goed bronbeleid dus.

De zaag erin
Maar er circuleren nog veel oude steigers en dito gewoontes. Hoe ga je daar mee om? Ik vroeg het de hoofdaannemer op dit project.

Ik: “Wat doe je om die installateur veilig te laten steigeren?”

Hij: “Ik spreek hem er elke week op aan.”

Ik: “Elke week? Is er dan steeds een nieuwe installateur?”

Hij: “Nee, hij luistert niet.”

Ik: “Goh, wat rot.”

Hij (zucht): “Ja, zo gaat dat. Ik word er doodziek van.”

Ik: “Goh, wat rot. Wil je het oplossen?”

Hij: “Tuurlijk.”

Ik: “Het is heel simpel. Vroeger speelde ik waterpolo. Voordat je het water in mocht, controleerde de scheids of je nagels niet te lang waren. Anders kwam je het bad niet in. Waarom doe je dat ook niet met je onderaannemers? Voordat ze het werk op mogen, lopen ze eerst langs jouw keuringsbalie. Als het gereedschap en de pbm’s niet in orde zijn, gaat de zaag erin en mogen ze niet meedoen aan de wedstrijd.”

Hij: “Tja. Je hebt gelijk natuurlijk, maar zo gaat dat niet bij ons.”

Ik: “Nee, hoezo niet? Jullie lopen toch ook niet meer in berenvellen?”

Hij: “Nou, sommigen wel…”

Jan Snijder, survivalgids - veiligheidskundige – arbeidshygiënist